Bayramlarda geçmişe olan özlemi anlıyorum. İnsanın aile bireyleri ile sevgi, saygı içinde geçirdiği zamanların gittikçe azalmasından geçmişe özlem daha da artıyor. İnsan büyüdükçe sorumlulukları artıyor, öyle ki kardeş kardeşe kavgalı, hasım olarak yaşayıp gidiyor. Tabi ki bu gergin sevgisiz ortamda insanların geçmişe özlem duyması, taaa içlerinde bi boşluk hissetmesi doğaldır.
Dini bayramlar insanlığa manevi bağların kuvvetlenmesi, bencil egoların kısmen de olsa toplumsallaşması ve soyut , sebepsiz iyi ve güzele şükran duyulması için de bahşedilmiştir.
Bireysel yaşamak , birey olarak ayakta kalabilme gücünde olabilmek aslında ideal kişilik örneğidir. İnsanın zaaflarının, bağımlılığının olmaması güzeldir esasında. Bireysel olmak ayrıdır bireyci olmak ayrıdır. Bireysel insanın ruhu özgürdür, ayakta kalacak gücü her zaman vardır, huzurludur;bireyci insanın duygusal/içsel hesaplaşması çoktur, kendisiyle barışık değildir. Bireyci insan mutlu olabilir fakat huzurlu olamaz; Mutluluk gelip geçicidir, huzur ise daimi bir duydu durumudur. Bireysel olabilmiş insan dengededir ve huzurludur.
Bayramlarda ben çok uzaklara gidemem, uzakta olmak beni kendimden de uzaklaştırıyor, yabancılaşıyorum hem kendime, hem çevreme hem de aileme. O sebeple ben bayramları ikametgahımda kendimle, ailemle, sevdiklerimle geçirmeyi tercih edenlerdenim. Biraz da gelenekçiyim ben o sebeple. Milli bayramlar da beni coşkulu kılar, milli bayramlar da bende manevi duygularımın yükseldiği duygu durumunu yaşatır bana. Bu durum kendimin hayatın neresine geldiğimi ve ne hissettiğimi bana yeniden düşündürür, devinirim adeta.
Bayram tadında yaşamlar hepimizin rüyasıdır. Bayramlar hayal etmenin ve rüyayı gerçekleştirmenin bir görüngüsüdür aslında. Bayramlarda bi aile kurmak istediğimin yeniden farkına varırım ben. Fikrimin ince gülü bi aile ve 3 çocuk . Fedakarım ben kendimi 3 çocuğuma adayıp yaşayabilirim. Eşimi severim, sayarım. Sevdiğim saydığım adamla yaşarım ben. 3 çocuğumun HARVARD, OXFORD ve CAMBRİDEGE KOLEJ VE ÜNİVERSİTELRİNE KABUL GÖRECEK DÜZEYDE YETİŞTİRMEK EN BÜYÜK HAYALİM. Kısmetse olacak, çünkü iyi bir yaşam koçuyum ben, aile bireylerimin yaşam koçu benim.
Aslında bireyselim fakat bireyci değilim, fedakarım ben. Biraz şekilciyim, biraz statükocuyum ama kötü biri değilim, fikrimin ince gülünü severim ben. Çok uysalım, uyumluyum, sevimliyim , aslında kedi gibiyim. fikrimin ince gülünü severim ben.
Vadi SAĞDIC