Sahaya fırtına gibi indiler - Furkan öyle bir vurdu ki anlatılmaz
O top öyle bir gitti ki... Kale direği bile şaşırdı. Furkan Güneş 15. dakikada öyle bir şut çıkardı ki tribün ayağa kalktı. O dakikaya kadar zaten belliydi bu maç farklı olacaktı. Yıllardır topun peşinde koşanlar, böyle vuruşu ayda bir görür. Fırtına gibi girdiler, ilk yarı zaten tek kale oynandı neredeyse.
Özgür’ün dokunuşu fişi çekti
Maçın 35’i gibi tribünlerde "bu iş bitti" havası esti. Özgür Sert sahneye çıktı, kaleciyle göz göze geldi. Soğukkanlı bir vuruş, ağlarla buluştu. 2-0. O an tribünlerde zıplayan, bağıran, dua eden herkes aynı şeyi düşündü: "Bu takım düşmez!"
Son yarım saat: Ne olduysa orda oldu
İkinci yarının ortasından itibaren işler değişti. Top Mersin’in ayağında değildi artık. Rakip bastırdı. Özellikle 70 sonrası ciddi tehlikeler yaşandı. 71’de Ender, ceza sahasında ayağa daldı, Denizalp yerde. Penaltı. Derin bir nefes... Ama rakibin kaptanı Mustafa Batuhan Altıntaş topu tribünlere yollayınca herkes yeniden umutlandı.
Kaçan goller içimizi acıttı - Fark artabilirdi ama olmadı
Kırmızı Lacivertliler 3, hatta 4 yapabilirdi. Ceza sahasında dolaşan toplar, direkten dönen pozisyonlar, kalecinin eliyle temas ettiği şanssız anlar... Ama olmadı. Olsun. Taraftar mutlu. Teknik ekip rahat. Oyuncular yorgun ama gülüyor.
2 puan yukarı çıktık - ama tehlike henüz geçmedi
Bu galibiyetle Yeni Mersin İdman Yurdu, düşme hattındaki en yakın rakibinin 2 puan üstüne yerleşti. Ama bu iş burada bitmez. Ligde kalan haftalar ateş gibi. Her puan altın. Her maç final. Ama bu hafta sahada gösterdikleri yürek, herkese umut verdi. Tıpkı 2022’deki o son haftalarda olduğu gibi... Herkes “düştü” derken çıkmışlardı. Belki yine olur.
Tribün desteği olmasa olmazdı
Bu kadar net. Taraftar olmasa bu 3 puan hayaldi. Dakikalar ilerledikçe düşen motivasyonu tribün kaldırdı. Bayrak sallayanlar, davul çalanlar, formasını öpen çocuklar… Her biri bu 2-0’ın bir parçası. Takım kadar onlar da kazandı dün akşam.
