Güneşin soluk kaldığı sonbaharlarda biliyorum ki rüzgarlar bile kıskanmakta beni ve çok iyi
bilmekteyim ki artık o kıskanan deli rüzgarlar var ya.Bir gün beni alıp çok ama çok uzaklara
götürecekler.Karanlıklara bırakıp gittiğin gün merak ettim durdum hep amacın karanlıkların koynuna
mı atmaktı beni.Yoksa vaktinden öncemi gönderecektin beni.
Yok tesellimin inan artık bir tarifi yok.Bedenim nasıl yaralı ise bilmeni isterim ki hislerimde
yaralı.Zaten yalnızlığımı bir kenara atmıştım işte şimdi tam oldu.Aradığım huzur gecenin artık
pençesindeydi.Gün görmedim görmediğim için varlığını da özleyemedim.İlk seninle yaşadım
mutsuzluğun tadını belki haksızlığında sebebim olacak.
Kaç kez kararlar verdim biliyor musun?Koskoca hayat denizinden ayrılmayı.Oldu mu hayır zaman
gözlerimin üzerine takıldı kaldı.Yaşayacak düşümde yok artık.Sen gün ortasında beni gibi saklandın
mı?
inan o iki yaşam arasındaki çizgiye bedenim kadar hislerimde yaralı iken sen yağmurda olsan
avuçlarıma alamam seni
tolga TURAN
