Bugün ruhumun sema ya varmasını o kadar çok istedim ki. Rüzgârların beni asi zannetmesinden
korktum. Soğuk ölümlerin kol gezdiği bu şehirde. Yalnızlığı kaderime boğdurup anılarımı sırtıma
yükleyip gitmek isterim.
İnsanın gözleri buz tutar mı hiç? Gecenin sarhoşluğunda buğulu gecelerinde gölgesinde gezerken ben
gözlerimi mahzenlerde sakladım.
Yanına bir yığın solgun derdim. Soğuk ölümlerin kol gezdiği şehirde acılarımı savurup hayallerimi suya
bırakmak istedim. Koynumda ıssız bir çöl ıslak umudumu hayallerime bağlarken. Tek gerçek
kirpiklerimde olan kar tanesi gözyaşlarım
Tolga TURAN