Bugün ruhumun sema ya varmasını o kadar çok istedim ki. Rüzgârların beni asi zannetmesinden 
korktum. Soğuk ölümlerin kol gezdiği bu şehirde. Yalnızlığı kaderime boğdurup anılarımı sırtıma 
yükleyip gitmek isterim.
İnsanın gözleri buz tutar mı hiç? Gecenin sarhoşluğunda buğulu gecelerinde gölgesinde gezerken ben 
gözlerimi mahzenlerde sakladım.
Yanına bir yığın solgun derdim. Soğuk ölümlerin kol gezdiği şehirde acılarımı savurup hayallerimi suya 
bırakmak istedim. Koynumda ıssız bir çöl ıslak umudumu hayallerime bağlarken. Tek gerçek 
kirpiklerimde olan kar tanesi gözyaşlarım 
Tolga TURAN