Azakhan’ı bilmeyen olurdu ama Mehmet Yüksekbaş’ı bilmeyen olmazdı….O yıllarda bilgisayarın görevini daktilolar üstlenmişti..Daktilo bulundurmak lüks ve bir o kadar da maliyetli işti..Mersin de sayıları 5-6 yı geçmeyen gazetelerde ise sadece birer daktilo bulunur , muhabir olarak çalıştırılan ve asgari kadroda yer alan gazetecilerin ise daktilosu pek bulunmaz yada pek azında vardı..Ben aynı zamanda eğitimci olduğum için köy ve kasabalarda benim en yakın yardımcım bu daktilolardı.. taksitle aldığım daktiloyu kullanım süresi içerisinde mutlaka bakıma götürmemiz gerekirdi, yada olur olmaz saatlerde arıza veren daktiloların şerit ve klavyelerini yapacak insan ve usta ise yok denecek kadar andı. İşte bunlardan birisi Camiişerif mahallesinde Azak işhanının batısında bulunan Mersin’in Babailisinin tek dostu Mehmet Yüksekbaş abimizdi…
1960-1980 yılları arasında Mersin’in yerel ve ulusal basınında çalışanların hepsinin yakından tanıdığı ve sohbetinden zevk aldığı Mehmet Yüksekbaş abimiz vardı..
Hepimiz onun güzel sohbetinden ve değerli fikirlerinden ilham aldık. Ona en yakın olan yazılı yerel basın ise Hakimiyet Gazetesi idi..Sonhaber, Gerçek, Yenimersin gibi gazetelerden hemen her hafta daktilolar Merhum Yüksekbaş’ın ofisine giderdi..
O kadar tamir bekleyen daktilo arasında Merhum Mehmet Yüksekbaş abimiz hangi gazete ve gazetecinin hangi marka daktiloyu getirdiğini bilir yapar ve teslimi yapardı..Emeğin bedeli ,ücretini hiç sormaz varsa alır yoksa , sonra hafta sonları ödenmesini isterdi. Mersin basını o yıllarda bugünkü gibi iyi durumda değildi, haftadan haftaya zor ödenen haftalık ücretler ve bunun yanında tamirci ve klişeciye verilecek paralar kasada kalmazdı,ve de Yüksekbaş abimize emanetlerini hep gecikmeli olarak teslim ederdik. Orası aynı zamanda dinlenme ve sohbet kapısı idi..1980 lerden sonra Bilgisayar yaygınlaştıkça , daktilo devri de kapandı..Bugün bir çok arkadaşın ve benim de evimde daktilolar nostalji olarak hatıralar arasında kaldı..Mekanı cennet olsun, Mehmet Yüksekbaş abimizi unutmamız mümkün değil, gençliğimiz her gün onun sohbetlerine tanık oldu…Acılarını Yüksekbaş ailesinin paylaşıyoruz…
