Hıncal Uluç geçtiğimiz günlerde gazetesindeki köşesinde iki hafta üst 
üste Friedrich Barbarossa’nın hikayesini yazdı.
Bugün Avrupa’da Göksu Irmağı ve Silifke derseniz, birçok insan 
Alman İmparatoru Friedrich Barbarossa’nın bu ırmakta boğuluşunu 
hatırlarlar.
Bu gerçekten çok önemli bir olaydır. Göksu Irmağı kendisine Kutsal 
Roma İmparatoru da denen Alman İmparatoru’nun boğulduğu yer 
olarak tarihte geçer ve Silifke’ye tarihi ve turistik bir önem kazandırır.
Ünlü araştırmacı yazarımız Hıncal Uluç da bu konuyu köşesine taşımış 
ve dolayısıyla yöremizin önemli bir zenginliğini duyurmuştur.
Fakat Hıncal Uluç burada yanlış bilgilendirilmeden dolayı bir hata 
yapmıştır. Kısaca değinmek istiyorum:
Friedrich Barbarossa adına bir “anıt” buraya 1971 yılında dönemin 
Alman Büyükelçisi Dr. Gustav Adolf Sonnenholl tarafından 
dikilmiştir.
Aradan 40 yıl geçtikten sonra, bundan önceki Silifke Belediye Başkanı 
bana göre çok doğru ve vizyoner bir davranışla Friedrich 
Barbarossa’nın bir heykelini de yaptırarak anıtın üzerine diktirmiştir.
Ancak, ne yazık ki heykelden dolayı bazı sert eleştiriler almış ve  
dolayısıyla bu çok anlamlı  heykeli kaldırtmıştır.  
Hıncal Uluç da köşesinde, anıtın üzerinde heykelin bulunduğu 
zamanlarda çekilen bir fotoğrafı yayımlamıştır; oysa maalesef artık 
yalnızca resimlerde kalan bu heykel, şu anda Silifke Belediyesi’nin 
tozlu deposunda beklemektedir.
Elbette saçma sapan eleştirilerin neden olduğu, hepimizi utandıran  
çağ dışı bir davranıştır bu.
Yeni Belediye Başkanı’nın özellikle CHP’lilik, çağdaşlık, modernlik, 
ilericilik anlayışı ile cesaret göstererek bu heykeli tekrar yerine 
koyacağını ümit etmiştim. Kendilerine de bunu etraflıca anlatmıştım; 
ancak maalesef sonuç alınamadı.
Bugün tarihi zenginlikler açısından “fakir” Avrupa, bu tür değerlere 
önem veriyor. Ayrıca Avusturya, Almanya ve Macaristan’da mezarları 
bulunan Osmanlı Paşa, Sipahi ve Yeniçerilerinin mezarlarının nasıl 
korunduğunu ve anıtsal bir ziyaret olarak kullanıldığını daha önceki 
yazılarımda birkaç kez anlatmıştım.
Biz de tarihsel kişiliği her türlü yerel ölçünün ötesinde bir imparatorun 
anıt heykeline topraklarımızda yer vermekten korkuyoruz! Bu nasıl bir 
özgüven eksikliğidir? Bu toprakları işgal etmek üzere gelen savaşçılar 
için bile Çanakkale’de anıt dikerek her yıl onlar için dini tören yapan 
bir kültüre bu yakışır mı? Kaldı ki, bütün bu insanca ölçüler dışında, 
tek başına turizm açısından bile büyük bir kıymetten bahsediyorum. 
Bu kafayla mı bu güzel ve şirin ilçemize turizmi getireceğiz? Bugün 
Mersin kent merkezine gelen bir Alman’ı Silifke’ye getirecek iki neden 
vardır: Aya Teklia ve Friedrich Barbarossa…
Elimizdeki değerlere sahip çıkmalıyız. Daha geçtiğimiz ay elindeki Rum 
tank ve silahlarını son anda başka bir Belediyenin eline geçmekten 
kurtaran Silifke Belediyesi, umarım bu çok değerli ve anlamlı heykeli  
elinden kaçırmaz.
Belki de bir cesaret örneği gösterir, heykeli bir törenle tekrar yerine 
diker; Hıncal Uluç’u da davet eder ve “yoğurdunu kaybeden” 
Silifke’ye ulusal ve uluslararası düzeyde yeni bir tanıtım fırsatı çıkar. 
Konuyu yakından izleyerek sizlerle de paylaşacağım.
HARUN ARSLAN