İşte benim ki öyle bir şey olsun..
Öyle bir şey olsun İSTİYORUM'Kİ ..
Dünya'ya meydan okusun..
Önce yaşamak..
Yaşarken de şu KÜLTÜR denen şeyi bir kenara atmayı çok İSTİYORUM..
Sonrada,
Utanmadan konuşmayı,, Düşünmeden uygulamayı, ölmeden ölümle savaşmayı İSTİYORUM..
Aklımdan geçen her şeyi yapmak İSTİYORUM..
Mesela, canımın istediğini o an gerçekleştirmeyi.
Mesela, içimdeki uyanan şehveti o an söndürebilmeyi..
Mesela, rüya aleminde yaşadıklarımızı o an da yaşamayı çok İSTİYORUM..
Ve öyle anlar geliyor'ki,,
Akıl ile değil, iç güdü ile hareket etmeyi İSTİYORUM..
Hani hayallerimiz vardı,,NEWYORK, PARİS,LONDRA'YA gidecektik..
Ne oldu hepsi bitti mi ??
Hani Antalya'da beş yıldızlı otellerde kalacaktık !
Hani MERCEDES bir araba alıp, dünyanın anasını ağlatacaktık..
Hani çok para kazanıp, mutlu ve huzurlu yaşayacaktık,,
Hani fakirleri biz doyuracak tık..
Hani lüks arabamızla iki saatte Mersin'e gidip dolaşacaktık..
Hani paramız olunca insanların efendisi de olacaktık...
HANİ YA HANİ, HANİ, HANİ...!!!!
Bunlar HANİ'LER ve HAYALLER...
Ama aslında ben bunları istemiyorum...
Tüm bu isteklerimi PARA olmadan da yapmak istiyorum..
KÜLTÜR denilen o illeti yok edersem ben tüm bunları yapardım..
Nasıl yapardım ?
Önce cesaret, sonra nezaket ve kurnaz olursam,
ben bu düşündüklerimi, içimden geçen o arsız düşüncelerimi şu lanet olası DÜNYA'DA yapardım...
Korkmuyorum. İnsanlığı da kırmıyorum.. Kurnazlığımı kötülük için de kullanmıyorum....
Sadece kendim için yaşamak İSTİYORUM..
Utanıyorum ve yapamıyorum...
İşte bu kara düşüncelerle bu dünyada çok haşin bir iple bağlanmışız..
Bu yüzden Doktora maskara, hayata küskün, hayallere mahkum kalmışız...
İstediklerim ve arzuladıklarımın hepsi, sadece yüreğimde ve beynimde bir HAPİSTİR....
Mehti SARAÇ
